Όταν ένα ή περισσότερα δόντια έχουν καταστραφεί τόσο ώστε να μην μπορούν να αποκατασταθούν με ένα απλό σφράγισμα ή έχουν σοβαρό αποχρωματισμό που δεν διορθώνεται με λεύκανση ή με μια λιγότερο επεμβατική μέθοδο, τότε επιλέγουμε να τα καλύψουμε πλήρως με μία στεφάνη (θήκη)
Όταν λείπει ένα ή περισσότερα δόντια και έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο τοποθέτησης εμφυτεύματος, για την αναπλήρωση του κενού χρησιμοποιούμε τα παρακείμενα δόντια ως στηρίγματα για να τοποθετήσουμε μία γέφυρα.
Με τις ολοκεραμικές στεφάνες και γέφυρες μπορούμε να πραγματοποιήσουμε οδοντιατρικές αποκαταστάσεις με υψηλή αισθητική και βιοσυμβατότητα. Μιμούμενες κατα πολύ τη φυσική εικόνα των δοντιών και η απουσία του μεταλλικού σκελετού ,που δεν επιτρέπει την εμφάνιση της αντιαισθητικής μαύρης γραμμής στα ούλα, διασφαλίζεται η βιολογική ενσωμάτωση της προσθετικής εργασίας.
Όταν τα δόντια που έχουν χαθεί είναι πολλά, δεν υπάρχουν οπίσθια δόντια για στηρίγματα και η τοποθέτηση εμφυτευμάτων δεν είναι εφικτή, τότε καταφεύγουμε στη λύση της μερικής κινητής οδοντοστοιχίας. Όταν λείπουν όλα τα δόντια στη μία ή και στις δύο γνάθους τότε η λύση επιλογής είναι η ολική κινητή οδοντοστοιχία.
Τα εμφυτεύματα αποτελούν τη μεγαλύτερη επανάσταση στην οδοντιατρική εδώ και 60 χρόνια περίπου. Χρησιμοποιούνται είτε για να αποκαταστήσουν ένα δόντι, πρόσθιο ή οπίσθιο, είτε περισσότερα δόντια, οπότε χρησιμεύουν ως στηρίγματα για γέφυρες. Στις περιπτώσεις που λείπουν όλα τα δόντια, άνω ή κάτω, μπορούν να στηρίξουν ολόκληρες οδοντοστοιχίες.